Cechą przekładni ślimakowej, określanej także mianem zębatej, są prostopadłe osie, składające się z dwóch elementów różniących się pod względem konstrukcyjnym i wzajemnie się uzupełniających. Jest to ślimak (wirnik śrubowy) oraz ślimacznica (koło wklęsłą z zębami śrubowymi. Osie znajdują się po przeciwnych stronach.
Jak działa przekładnia ślimakowa?
Przekładnie ślimakowe znajdują zastosowanie w sytuacjach, gdy konieczne jest przenoszenie znacznych obciążeń. Podczas pracy urządzenia wykorzystywana jest duża ilość zębów, a ich styk jest liniowy. Dla porównania, w walcowej przekładni śrubowej styk zębów jest punktowy, co automatycznie zmniejsza wydajność i efektywność pracy. Główną zaletą, jaką wyróżnia się przekładnia ślimakowa, jest przenoszenie mocy z wału czynnego na bierny. Rozwiązanie to z powodzeniem może być stosowane w podzielnicach, napędach stołu frezarki, a także w urządzeniach wymagających ręcznego obracania bądź kierowania. Warto nadmienić, że przekładnie przeznaczone do przenoszenia mocy zmieniają jednocześnie moment obrotowy oraz liczbę obrotów. Ich wielkość powinna być dostosowana do indywidualnych wymogów technicznych urządzenia. Ważną funkcję konstrukcyjno-techniczną spełnia także korpus, w którym umieszczane są przedmiotowe elementy – służy on jako wspornik dla łożysk wałów przekładni, poprawiając tym samym pracę urządzenia.